Şair Arif Berberoğlu'ndan çocuklar için üç güzel Şiir

BEN ÇOCUĞUM HAKKIM VAR

Ben çocuğum hakkım var

Sofranızdaki ekmekte, pencerenizdeki güneşte

Okuyamadığım kitapta, tutamadığım kalemde

Söylenen tatlı sözde, dudaktaki gülücükte

Yok ettiğiniz her şeyde

Ateşlerle, bombalarla, zincirlerle…

Öyle hızlı yaşlanıyorum ki

Karanlık madenlerde, zehirli işliklerde

Işık değmiyor yüzüme,

Bizden çaldıklarınızla dolu depolarınız

Ağzınız pençeleriniz kan içinde

Bu kör göz, bu tahta bacak

Bu sütsüz meme, bu iskelet sizin eseriniz

Oysa toprağın verdikleri herkese yeter

Herkese yeter emek ağacının meyveleri

Sen bilirsen paylaşmayı kardeşçe.

Bir elimde balon bir elimde horozşekeri

Dünya bir çocuk bahçesi

Beyaz ceketimin yakasında kırmızı karanfil

Hakkım var bu düşü görmeye.

PAMUK AMCA

Aziz Nesin’e sevgilerle

Yağmurlar taşırdın sen, Pamuk Amca

Çocuk yüzlü yağmurlar

Başındaki beyaz bulutta,

Eğilirdin önünde yerlere kadar

Ne zaman görsen

Zeytin toplayan bir ihtiyar

Ya da telaşlı bir karınca.

Ben yuvadan düşmüş

Bir martı yavrusuydum

Önce sıcaklığını duydum ellerinin

Sonra alıp koydun beni

Sevgiyle ördüğün bu yuvaya

Ve gördüm ki senin canın yanıyor

Afrika’da bir çocuğun

Diken batsa ayağına.

‘Cimri’ydin ama Pamuk Amca

Kalsın istemezdin bir ekmek kırıntısı

Bir pirinç tanesi tabaklarımızda

Oysa cömertçe veriyorsun

Toprağın altından şimdi

Menekşelere, güllere

Yüreğinin bütün renklerini.

Senin aydınlığında kitapların sesi

Kitapların aydınlığında kardeşliğin sesi

Biliyoruz ki gülümsüyorsun

Sarıldıkça o çocuksu bedenine

Birlikte diktiğimiz ağaçların

kökleri.

GÖKYÜZÜ KUŞLARA KALSAYDI

Gökyüzü kuşlara kalsaydı Hiroşima’da

Dallar çiçeklere,

Olmasaydı Vietnam, Filistin, Halepçe

Böyle bakmazdı uzaklara şu çocuk şimdi

Dumanlar içinde

Kucağında yanık bir bez bebekle,

Yuvası bozulmuş kuş bile sevinirdi

Düşmeseydi şekeri küle.

Hani yüzdüğümüz deniz

Seksek oynadığımız o bahçe

Hani pirinç tarlasındaki ayışığı

Göğsünde uyuduğumuz anne

Gökyüzü yıldızlara kalsaydı Hiroşima’da

Dallar güneşe,

Canlanırdı Sadako’nun* elleri

Bin turnanın sesiyle,

Şarkılar yapardık biz o seslerden

Dünya toprağından gül bayraklı bir ülke.

__________

    * Sadako Sasaki- Hiroşimalı bir kız çocuğu. Hiroşima yakın-

larındaki bir köyde yaşıyordu. Atom bombası atıldığında 2 ya-

şındaydı. Savaştan yaklaşık 10 yıl sonra kan kanseri (lösemi) ol-

1. Kağıttan bin adet turna kuşu yaparsa iyileşeceğine inanıyor-
2. Sekiz ay boyunca binden fazla turna yaptı, ancak küçük be-

deni bu hastalığa yenik düştü.