Mehmet Özer - Şair
Otuz beş yıl önce Artvin'den Rize'ye göçtük. Rize'de SSK hastanesinin levazım deposu olarak kullanılan bir barakada yaşıyorduk.
Daha sonra babam o barakaya bir göz oda daha ilave etti. Odanın tam ortasında bir portakal ağacı vardı ve babam onu kesmemişti? Neden kesmediğini sorduğumda; "Her canlının yaşam hakkı vardır ve ona saygı duymalısın" dedi.
Kardeşlerim olan Osman ve Şakir'den sonra o portakal ağacı üçüncü kardeşim olarak bizimle yaşadı.
Annem yorulduğunda ona yaslanır, babam işten döndüğünde ceketini onun dalına asardı. Ben ve kardeşlerim avuç içi kadar olan odanın içinde o portakal ağacının etrafında oyunlar oynardık.
Mevsimi gelince önce çiçeğe sonra meyveye dururdu. Evimiz mis gibi kokardı.
Bu yüzden ömrümce bütün ağaçları kardeşim bildim.
Ve nerede dalı kırılmış bir ağaç görsem canım yanar kardeşlerim için ağlarım.
24 Ekim 2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder