BİZİM KAHRAMANLARIMIZ - BÜYÜK ANADOLU YÜRÜYÜŞÜ

ANADOLU'YA VE

"ÇOCUKLARA KIYMAYIN EFENDİLER" **

**Nazım Hikmet

Biz insanlar dünyanın en akıllı varlıkları olabiliriz.
Ama dünyanın sahibi değiliz.

Bu dünya bizim olduğu kadar; kuşların, tavukların, keçilerin, köpeklerin, timsahların, maymunların, aslanların, ağaçların,derelerin, denizlerin, toprağın, vadilerin, koyakların dünyası.
Dünya bizim malımız değil.
Dünya kendine ait bir varlık.

O da yaşıyor. Biz insanlarıyla yaşıyor. Denizlerle, dağlarla, ağaçlarla, ormanlarla, çöllerle, vadilerle ve nehirlerle yaşıyor.
Bizim vücutlarımızın nasıl organları varsa dünyanın organları da var. Dünyamızın organları toprak, orman, deniz, dere, vadi, insan, hayvan, bitki.
Yani ağaçlarla, kuşlarla, balıklarla, arılarla, gelinciklerle kardeşiz

Dünya belki hepimiz için bir güzel ev, iyi kalpli bir anne.
Dünya biziz.Hepimiziz.

Biz dünyamızın verimli topraklarında yetişen tahıl, sebze ve meyveleriyle besleniyoruz.
Pırıl pırıl, tertemiz pınarlarından, derelerinden evlerimize sunulan sularından kana kana içiyoruz.
Ormanlarından gelen taze havayla ciğerlerimizi dolduruyoruz.
İneğin, keçinin, koyunun sütünden, tavuğun yumurtasından yararlanıyoruz.

Dedelerimizin nenelerimizin Bizlere aktarılmış bilgiden görgüden yararlanıyoruz.
Onların bize bıraktığı bilgiyi, görgüyü, çeşitli üretim aletlerini bilerek ve geliştirerek yaşamamızı sürdürüyoruz.
Atalarımızın büyük büyük bilgileri, biz hangi çağda olursak olalım çok gerekli.
Onlardan kalma yaşam ortamları, binalar,aletler, söylence ve masallar bize her çağda başka bir şey öğretiyor.
Çünkü onlar doğaya zarar vermeden, dünyanın bütün çocuklarıyla barış içinde yaşadılar.
Toprağı, havayı, suyu kirletmediler.
Ormanlara zarar vermediler.
Havaya kurşun salınımı yapmadılar.
Dereleri kurutmadılar.
Çevreye radyasyon yayılmasına neden olmadılar.
Siyanürle dağları delmediler.
Onların "dünyaya ve yaşama saygı" sını unutursak yaşam da bizi bırakır.

Denizlerimiz, ormanlarımız, toprağımız, havamız, derelerimiz kirlenirse yaşayamayız.
Denizlerimiz, ormanlarımız, toprağımız, havamız, derelerimiz yok olursa biz de yok oluruz.
Atalarımızla iletişimimiz biterse biz insanlar da de biteriz.
Çocuklar biter.
Hayat biter.

Bu nedenle gözünüzü seveyim çocuklar...Çalıştırın şu güzel kafalarınızı. Anadoluyu'da vermeyelim.

Bisikletlerle enerji de üretelim. Rüzgardan, güneşten, özgürce akan sudan onlara zarar vermeden yararlanalım. Bu yöntemleri anlatalım. ısrar edelim. Çocukluğumuza yaşamımıza sahip çıkalım

Anadolu'yu, Mezapotamya'yı, Balkan'ları, Asya'yı, Afrika'yı, Avrupa'yı, Amerika'yı, Antartika'yı koruyalım.



Dünyaya ve kendimize saygımızı gösterelim.

En akıllı varlık olarak dünyaya zarar vermeyelim.
Dünyamızı koruyalım.
Çocuklara kıyılmasına izin vermeyelim.



"Anadolu'yu vermiyoruz" diye yola çıkan herkese,
özellikle de isimsiz kahramanlarımıza saygıyla...